Relacje świadków

Jesteś tutaj: Grudzień 1981  Kopalnia Wujek  Jerzy Buzek

Jerzy Buzek

Jerzy Buzek działacz „Solidarności”, współorganizator Górnośląskiej i Ogólnopolskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki „S” i analogicznych Komisji w PAN, po 13 grudnia 1981 r. przez kilka tygodni w ukryciu, organizator i redaktor podziemnego „Regionalnego Informatora Solidarności Śląsko­Dąbrowskiej”, organizator i przewodniczący podziemnej Regionalnej Komisji Konsultacyjnej, od stycznia 1983 r. w RKW Regionu Śląsko­Dąbrowskiego...

Jerzy Buzek (ps. Karol), ur. 3 lipca 1940 r. w Śmiłowicach na Zaolziu. Absolwent Politechniki Śląskiej, kierunek mechanika-energetyka (1963 r.), w 1969 r. doktorat, w 1979 r. habilitacja, od 1997 r. prof. zwyczajny.

Organizator Komitetu Założycielskiego, następnie przewodniczący Komisji Zakładowej; w 1980 r. współorganizator Górnośląskiej i Ogólnopolskiej Komisji Porozumiewawczej Nauki NSZZ „Solidarność” i analogicznych Komisji w P0lskiej Akademii Nauk. W lipcu i grudniu 1981 r. delegat na I i II Wojewódzki Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego, delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów, przewodniczący Zjazdu.

Po 13 grudnia 1981 r. przez kilka tygodni w ukryciu, w styczniu 1982 r. organizator i redaktor podziemnego „Regionalnego Informatora Solidarności Śląsko-Dąbrowskiej”; uczestnik międzyregionalnej grupy programowej (z Jerzym Zdradą, Romanem Laskowskim i Jerzym Łoikiem), która przygotowała pierwszy krajowy program podziemnej „Solidarności”: Społeczeństwo Podziemne; organizator i przewodniczący podziemnej Regionalnej Komisji Konsultacyjnej, od stycznia 1983 r. w Regionalnej Komisji Wykonawczej NSZZ „Solidarność” Regionu Śląsko-Dąbrowskiego; 1983-1987 uczestnik większości posiedzeń Tymczasowej Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” m.in. jako reprezentant Regionu Śląsko-Dąbrowskiego bez prawa głosowania, faktyczny sekretarz Tymczasowej Komisji Krajowej, uczestnik spotkań przygotowawczych tzw. merytorycznych najpierw w Gdańsku, następnie we Wrocławiu, doradca i łącznik merytoryczny ukrywającego się Tadeusza Jedynaka, po jego aresztowaniu w 1985 r. – Jana Górnego; organizator spotkań z działaczami na terenie kraju. W 1987 r. ze względu na poważną chorobę córki wycofał się z działalności w podziemiu i okresowo przebywał zagranicą.

Od 2004 r. poseł do Parlamentu Europejskiego, 2009-2012 przewodniczący Parlamentu Europejskiego.

Za: Encyklopedia Solidarności


 

Pozostałe relacje świadka: