Jerzy Wartak (1947-2018)
Pogrzeb Jerzego Wartaka odbędzie się 18 grudnia (wtorek) 2018 roku
w kościele św. Józefa w Katowicach przy ulicy Gliwickiej 76.
11 grudnia 2018 r., w przededniu 37. rocznicy strajku i pacyfikacji kopalni „Wujek” zmarł Jerzy Wartak, jeden z czterech skazanych przywódców strajku spacyfikowanego 16 XII 1981 r.
Jerzy Wartak urodził się 16 VI 1947 r. w Dąbrowie Górniczej. Ukończył zasadniczą szkołę zawodową w Katowicach (1966 r.). Od 1974 r. do 16 XII 1981 pracował jako górnik w KWK „Wujek” w Katowicach.
Od 1 do 3 IX 1980 r. uczestniczył w strajku w kopalni. Po wprowadzeniu stanu wojennego uczestniczył w strajku od 14 do 16 grudnia 1981 r.
– W poniedziałek wszedłem do kopalni. Tam już był tłum ludzi, wszyscy mówili o stanie wojennym. Wtedy dowiedziałem się, że w nocy w sobotę już aresztowano Janka Ludwiczaka, że wyjechała załoga z dołu, że pobiegli ludzie na pomoc Jankowi, że wrócili pobici. Odbyła się masówka. Przez aklamację, jednogłośnie podjęliśmy decyzję o strajku.
17 grudnia 1981 r. przekazał informacje o pacyfikacji kopalni „Wujek” strajkującym robotnikom z dąbrowskiej huty „Katowice”. 23 grudnia 1981 r. zatrzymany w Komendzie Miejskiej Milicji Obywatelskiej w Katowicach. W uzasadnieniu zatrzymania napisano: „Organizator i uczestnik zajść na KWK »Wujek« w Katowicach. Nie daje gwarancji przestrzegania obowiązującego porządku prawnego”.
– 23 grudnia przewieziono mnie do komendy wojewódzkiej przy ul. Lompy, a w wigilię mnie i innych chłopaków zawieźli do Zabrza-Zaborza. Podczas łamania opłatkiem składaliśmy sobie mało oryginalne życzenia. Życzyliśmy sobie wolności.
9 II 1982 r. został skazany wraz z trzema innymi górnikami z kopalni „Wujek”.
– Na ogłoszenie wyroku znaleziono salę rozpraw największą na górze, gdzie później odbywały się między innymi rozprawy plutonu specjalnego. Szefem składu sędziowskiego był kapitan Antoni Kapłon, ale trzeba przyznać, że zachowywał się w sposób przyzwoity. Po ogłoszeniu wyroku, na sali rozległy się gromkie brawa, co było zdziwieniem, chociaż z drugiej strony, tak się reaguje po procesie, gdy żądania prokuratury mówiły o 15 latach wzwyż. Pięć osób uniewinniono. Ja dostałem 3,5 roku więzienia, plus pozbawienie praw publicznych i obywatelskich na 3 lata.
Został osadzony w areszcie śledczym w Katowicach, następnie w zakładach karnych w Raciborzu, Strzelcach Opolskich i Kłodzku. Zwolniony 17 V 1983 r.
Od 1983 r. do 1986 r. zatrudniony w KWK „Makoszowy”. Od 1987 r. do 2000 r. ponownie w KWK „Wujek”. W latach 1989-1995 wiceprzewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w kopalni „Wujek”. 1996-1999 delegat na Walny Zjazd Delegatów Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Od 2000 r. na emeryturze.
W 2006 r. odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
W 1982 r. rozpracowywany przez Wydz. V-2 KW MO w Katowicach w ramach SOR krypt. „Brynów”; do 3 VIII 1989 r. przez Wydz. VI WUSW w Katowicach w ramach SOS krypt. „Znajomi”.
Źródło: Encyklopedia Solidarności; Archiwum Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności.
