Zbigniew Wilk

Zbigniew Wilk urodził się 22 lipca 1951 r. w Dzierdziówce k. Stalowej Woli w domu Władysława i Stanisławy Wilków[1], miał troje rodzeństwa (Jan, Ewa, Magdalena)[2]. Ukończył Szkołę Podstawową w Zbydniowie, Zasadniczą Szkołę Górniczą w Katowicach, natomiast w 1971 r. został absolwentem Technikum Górniczego Ministerstwa Górnictwa i Energetyki im. Powstańców Śląskich w Katowicach, uzyskał zawód technika górnika w zakresie specjalności techniczna eksploatacja złóż[3]. W latach 1972–1979 był zawodnikiem drużyny piłkarskiej Klubu Sportowego „Rozwój” Katowice przy KWK Wujek w Katowicach[4]. W okresie od 1 lipca 1971 r. do 31 grudnia 1973 r. pracował jako górnik w KWK „Wujek”, następnie przeniósł się do KWK „Śląsk” (1 stycznia –11 lutego 1974 r.), szybko jednak wrócił do poprzedniego miejsca pracy (od 12 lutego 1974 r.)[5]. Zachowane dokumenty źródłowe nie pozwalają stwierdzić czy był członkiem powstałego we wrześniu 1980 r. Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność”[6]. 16 grudnia 1981r. uczestniczył w strajku w KWK „Wujek”, w czasie pacyfikacji kopalni przez siły milicyjno- wojskowe został dwukrotnie postrzelony. Zginął na miejscu. Z przeprowadzonej w grudniu 1981r. sekcji zwłok wynika, że Zbigniew Wilk otrzymał dwa strzały w okolicy krzyżowo-lędźwiowej. Bezpośrednią przyczyną śmierci był postrzał brzucha z masywnym krwotokiem. Strzały zostały oddane z oddali[7]. Pozostawił żonę Elżbietę z domu Kulczyk oraz osierocił dwójkę dzieci: Magdalenę (ur. 1976r.) i Marcina (ur. 1978r.). Pogrzeb Zbigniewa Wilka odbył się przed południem 21 grudnia 1981r. w Katowicach – Piotrowicach[8]. Pogrzeb był oczywiście „zabezpieczany” przez funkcjonariuszy MO, SB i ZOMO[9].

29 sierpnia 1990 r. został pośmiertnie odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami przez prezydenta RP na Uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego, zaś 7 grudnia 1992 r. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski przez prezydenta RP Lecha Wałęsę[10]W 2015 r. pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności.

Ponadto jego osobę upamiętniono, wraz z innymi górnikami poległymi 16 grudnia 1981, Pomnikiem ku czci poległych górników z KWK „Wujek” w dniu 16 grudnia 1981 roku w okresie stanu wojennego (1991)[11].


[1] Odpis skrócony aktu zgonu, w zbiorach ŚCWiS, teczka Zbigniew Wilk.

[2] Ankieta kwestionariusz dot. Zbigniewa Wilka, wypełniona przez żonę Elżbietę Kozon, w zbiorach Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności.

[3] Odpis świadectwa ukończenia technikum zawodowego, Archiwum Centrum Usług Wspólnych, Akta Personalne Zbigniewa Wilka, nr 81068, kopia w ŚCWiS; Ankieta kwestionariusz dot. Zbigniewa Wilka, wypełniona przez żonę Elżbietę Kozon, w zbiorach Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności.

[4] Ankieta kwestionariusz dot. Zbigniewa Wilka, wypełniona przez żonę Elżbietę Kozon, w zbiorach Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności; T.Kurpierz, J. Neja: Zbigniew Wilk, ES.

[5] Archiwum Centrum Usług Wspólnych, Akta Personalne Zbigniewa Wilka…; Ankieta kwestionariusz dot. Zbigniewa Wilka, wypełniona przez żonę Elżbietę Kozon, w zbiorach Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności; T.Kurpierz, J. Neja: Zbigniew Wilk, ES.

[6] Listy członków NSZZ „Solidarność” zachowane w Archiwum Zarządu Regionu Śląsko – Dąbrowskiego NSZZ „Solidarność” w Katowicach.

[7] Protokół oględzin i sekcji zwłok, Akta sądowe Mariana Okrutnego i 23 in., t. 1, k. 120-121, IPN Ka 693/1.

[8] Notatka służbowa dot. zabezpieczenia uroczystości pogrzebowych górników ofiar nielegalnej akcji strajkowej w KWK „Wujek” w dniu 16.12.1981 r., KWK Wujek – Grudzień-82, IPN Ka 063/154, s. 2. ; Ankieta kwestionariusz dot. Zbigniewa Wilka, wypełniona przez żonę Elżbietę Kozon, w zbiorach Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności.

[9] Plan zabezpieczenia uroczystości pogrzebowych na terenie m. Katowic, KWK Wujek – Grudzień-82, IPN Ka 063/154, s. 9.

[10] Ankieta kwestionariusz dot. Zbigniewa Wilka, wypełniona przez żonę Elżbietę Kozon, w zbiorach Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności. Pismo Kancelarii Prezydenta RP Biuro Kadr i Odznaczeń w Warszawie skierowane do Śląskiego Centrum Wolności i Solidarności w Katowicach potwierdzające nadanie odznaczenia, Warszawa 03.11.2014r., w zbiorach ŚCWiS.

[11] Krótki biogram Zbigniewa Wilka można odnaleźć w Idą pancry na Wujek, Katowice – Warszawa 2011; T.Kurpierz, J. Neja: Zbigniew Wilk, ES.